angelfall

Byłam pewnego razu w księgarni, a że od dawna chciałam zakupić pewną upragnioną pozycję, poprosiłam Mamę o pieniążki właśnie na nią. I zgodziła się, więc zapytałam o Angelfall.

Książka okazała się niedostępna, co prawda na początku nie byłam zadowolona, ale teraz, po przeczytaniu e-booka, mogę z czystym sumieniem stwierdzić, że cieszę się iż wtedy jej nie kupiłam. 

Jak dobrze, że ten gniot nie gości na mojej półce, bo czym prędzej bym się go stamtąd pozbyła. 

Nie to, że Angelfall to taka zupełna klapa, bo książka jednak ma licznych miłośników, ale jednak według mnie, nie urażając fanów oczywiście, jest ona po prostu głupia. A do tego dość naiwna, ze zmarnowanym potencjałem, pustym obiektem miłości głównej bohaterki, której, tak swoja drogą, ani trochę nie polubiłam. Ach, no i z momentami pełnymi obrzydzenia, które w żaden sensowny sposób wyjaśnione nie są, a jeśli o mnie chodzi, to patrzyłam się na nie jedynie krzywo, bo wiecie... Po przeczytaniu czegoś takiego jak Gone, już człowieka chyba nic nie jest w stanie zaskoczyć. 

Może ja jestem jakaś dziwna, nie wiem, ale Angelfall to dla mnie powieść bez żadnego sensu, z akcją która niby jest wartka, a tak naprawdę nic się takiego nie dzieje, co by przyciągnęło moją uwagę. Już od dawna tak się nie zmuszałam do przeczytania choćby paru stron. 

Pióro autorki to jakaś porażka, jest tak ubogie, tak bezbarwne, tak zwykłe i typowe, że aż kanciaste i w żadnym razie nie było dla mnie lekkie, co najwyżej znośne. Świat wykreowany to zbiór najróżniejszych pomysłów, razem pozlepianych i do końca niewyjaśnionych, a skoro jest to wizja końca świata, wypadałoby coś Susan Ee dopowiedzieć.

A sam Raffe, który podbił serca nastolatek.. eee, serio? Rozumiem, że gusta są różne i to, że do mnie on akurat nie trafia jest całkowicie zrozumiałe, bo przecież każdy ma inny gust, no ale... Jak można chociażby lubić taką postać kompletnie bez charakteru, zachowującą się jak bezmózga podróbka człowieka, przepraszam - anioła? W nim nie ma nic, żadnej cechy charakteru, która mogłaby wyróżnić go spośród co drugiej postaci literackiej dzisiejszych paranormali.

Nie można zapomnieć też o Penryn, naszej super-bohaterce, kreowanej na silną, odważną, zręczną dziewczynę. W efekcie? Nie wypaliło, ani trochę, można jedynie powiedzieć, że nie irytuje, da się do niej przyzwyczaić, ale coś poza tym? Nic. 

Dziwi mnie, że w Internecie trudno doszukać się jakiegokolwiek złego zdania o Angelfall, dla mnie powieść okazała się niewypałem, żałuję, że ją przeczytałam, bo wymęczyła mnie bardzo i straciłam tylko czas. Nawet z kijem nie podejdę do drugiego tomu. Oczywiście ze swojej strony nie polecam, ale jeśli jesteś odważną osobą i nie boisz się wyzwań, zapraszam do lektury, może odkryjesz to, co tkwi takiego w tej opowieści, a na co ja jestem ślepa, bo w Angelfall zapamiętam jedynie ładną okładkę.